Κυριακή 26 Μαρτίου 2017

"Ξέμπαρκα λόγια"


Το μονοπάτι – Αν θες να φτάσεις στον προορισμό σου, περπάτα αργά και αποφασιστικά. Πώς; Βιάζεσαι, γιατί σε τρομάζουν οι κραυγές των λύκων; Σίγουρα, φίλε μου, έχεις πάρει το σωστό μονοπάτι;

Τετάρτη 22 Μαρτίου 2017

"Ο τρελός του χωριού"


Ο τρελός του χωριού πριν μέρες κατέβηκε στην πολιτεία και με αυτά που είδε αποτρελάθηκε. Στην αρχή γέλασε δυνατά. Του φάνηκε αστεία η μεγάλη πολιτεία με τους μικρούς ανθρώπους. Τούτοι είναι πιο τρελοί από μένα, αλλά δεν το παραδέχονται ή το κρύβουν πολύ καλά – το ίδιο μου κάνει.

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

"Το μονοπάτι του ερημίτη"



Γιατί χαλάς το μονοπάτι που οδηγεί στην σπηλιά ερημίτη; Γιατί ρίχνεις κλαδιά και μετακινείς βράχια; Εσύ δεν ήσουν που το άνοιγες πριν έρθει ο χειμώνας; Δεν σε καταλαβαίνω...

Δευτέρα 20 Μαρτίου 2017

"Κηποθεραπεία"


Έρχονται οι ειδικοί και σου ανοίγουν τα μάτια: η ενασχόληση με τον κήπο είναι αγχολυτική, αντικαταθλιπτική. Σου φτιάχνει τη διάθεση και προλαμβάνει και πολλές αρρώστιες.

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

"Το γωνιακό καφενείο"


Κάποτε υπήρχαν μπλε και πράσινα καφενεία. Τώρα κει μέσα βλέπεις οργισμένους γέρους που νιώθουν πως τους πούλησαν, αν και υπάρχουν ακόμα αρκετοί αμετανόητοι. Χαθήκαν οι σημαίες, αλλά έμειναν τα έργα τους - ρηχά, πρόστυχα και καταδικαστικά, ακόμα και τις μελλοντικές γενιές.

'Ταξιδεύοντας στην παλιά Ελλάδα"


Καλησπέρα! Έχω υλικό σήμερα για να σε πάω πίσω στην παλιά Ελλάδα. Στην Ελλάδα του μόχθου, της φτώχειας και της αγωνίας, αλλά και της αγνότητας, της καθαρότητας και των αληθινών χαμόγελων...

Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

"Οι διαπραγματευτές"


Μα δεν διαβάζεις και ένα καλό νέο από το μέτωπο, πατριώτη. Πάλι δεν τους βγαίνουν τα κουκιά. Ούτε κουκιά δεν μπορούν να μετρήσουν αυτοί. Βέβαια τα δικά τους τα κουκιά ξέρουν να τα αυγατίζουν – χρεωκοπημένη χώρα και να αμείβονται πλουσιοπάροχα οι βουλευτές...

Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

"Ερχόμαστε..."


Ερχόμαστε από πολύ μακριά... Μέσα από κακοτράχαλους δρόμους και δύσβατα μονοπάτια, από εκεί όπου οι θεοί δείχνουν να μην έχουν εγκαταλείψει τον άνθρωπο στην μοίρα του. Αλλά και οι άνθρωποι εκεί δεν ξέμαθαν να ευχαριστούν τους θεούς. Με γέλια, με τραγούδια και χορούς προσεγγίζουν τους θεούς, και όχι με ψεύτικες προσευχές.

Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017

"Κουβέντες του δρόμου"


-«Κάτσε, ρε αδελφέ μου, να πάρουμε μια ανάσα! Πώς τρέχουμε έτσι; Πώς γίναμε έτσι; Λαχανιασμένοι σε έναν αγώνα δρόμου που δεν έχει τερματισμό. Για πού τραβάμε κανείς μας δεν ξέρει, αλλά συνεχίζουμε να βαδίζουμε χωρίς σκοπό.»

Σάββατο 11 Μαρτίου 2017

"Οι βολεμένοι"



Υπάρχει τόση αρρώστια στο βόλεμα του ανθρώπου, που πολλοί για να το καμουφλάρουν ντύνονται με προβιές. Τομάρια γίνονται, μην κοροϊδευόμαστε. Γιατί για να βολευτείς εσύ, κάποιον θα ξεβολέψεις.

Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

"Ο μελλοθάνατος"


Έτος 2038. Φυλακές υψίστης ασφαλείας, Χαλκίδα. Τα έξυπνα κελιά φιλοξενούν εκεί ανθρώπους επικίνδυνους, που η κοινωνία είχε αποφασίσει πως υπήρχε μόνο μια τιμωρία γι' αυτούς – ο θάνατος.

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

"Για ποια Ευρώπη;"


Για ποια Ευρώπη μου μιλάς;
Αυτή που έχει τους θεσμούς;
Και ποια Ευρώπη προσκυνάς;
Που φτιάχνει κάλπικους θεούς;

"Ο Τοίχος"


«Η Ελλάδα θα βγει πιο δυνατή από την κρίση», είπε το παιδί που έκανε τις καταλήψεις. Όχι άλλες παπαριές, όχι άλλο κάρβουνο. Κάτσε να βγει πρώτα και βλέπουμε. Γιατί εσύ και οι άλλοι εθνοσωτήρες δεν βλέπω να μπορείτε να τη βγάλετε. Ούτε καν το πιστεύετε...

Σάββατο 4 Μαρτίου 2017

"Μια καλημέρα"


Μια καλημέρα απλή, καθημερινή, ανοιξιάτικη. Να την πω και να τρέξω να κρυφτώ, μακριά από της πόλης τον κουρνιαχτό. Καλημέρες τυπικές, ψεύτικες, σαν τις ζωές μας στις μέρες μας.

Παρασκευή 3 Μαρτίου 2017

"Το κρυφό σχολειό"

Άμα ανηφορίσεις από το Άργος και πάρεις το δρόμο για το Κάστρο, θα συναντήσεις την Παναγιά την Κατακεκρυμμένη. Εκεί υπάρχει και η ταμπέλα πως στα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτούργησε κρυφό σχολειό.

Πέμπτη 2 Μαρτίου 2017

"Πρωινό, κλειδί του Παραδείσου"


Πρωινό, κλειδί του Παραδείσου είσαι... Μα ποιος σε χαίρεται πια; Αυτή η ώρα που έχει αφήσει τη νύχτα πίσω της και όλη η μέρα είναι μπροστά της. Πόσο θεϊκές μοιάζουν οι στιγμές της αυγής;

Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

"Ο Σταθμάρχης"




Ήταν αρχές χειμώνα, θαρρώ, που πέρασα από ένα ξεχασμένο μικρό χωριό. Κάποτε είχε ζωή. Τώρα μια σιωπή μελαγχολική επικρατούσε πια εκεί. Λίγοι οι άνθρωποι που είχαν απομείνει, λίγες οι φωνές και η έλευση του χειμώνα σίγουρα θα μεγάλωνε αυτήν την αίσθηση της εγκατάλειψης.