"ο θάνατος των λαών"

 

"πριν από την μάχη, θέλω να σας πω, φίλοι μου για την συντροφικότητα. Υπάρχουν σύντροφοι παντού σε άλλες χώρες, αλλά σύντροφοι όπως στην Ρωσία, δεν υπάρχει κανένας πουθενά. 

Το να αγαπάς όπως η ρώσικη ψύχη, είναι αυτό που μας έδωσε ο Θεός και αυτό που έχουμε μέσα μας. Κανείς δεν μπορεί να αγαπάει με αυτόν τον τρόπο. 

Ξέρω, υπάρχουν άτιμοι μπάσταρδοι στα μέρη μας. Το μονό που σκέφτονται είναι να δεματιάζουν στάχια και να βόσκουν τα κοπάδια τους με τα άλογα. Μεταφέρουν, ο διάολος ξέρει ποια ξένα έθιμα. Περιφρονούν την ίδια τους την γλώσσα. Αρνούνται να την μιλήσουν έστω και μεταξύ τους. 

Πουλάνε τους απογόνους τους σαν αγαθά στην αγορά του κάστρου! Και ευνοούν έναν ξένο βασιλιά, που δεν είναι καν βασιλιάς, αλλά ένας Πολωνός έμπορος, με κίτρινες μπότες που τσακίζουν τα ίδια τους τα πρόσωπα, μετράει περισσότερο γι αυτούς από οποιαδήποτε φιλία! 

Αλλά ακόμα και στον ταπεινότερο, όπως και να έχει αδέλφια μου, υπάρχει λίγο από την ρώσικη ψυχή, που όταν κάποια στιγμή ξυπνήσει, καίει το έδαφος με τις γροθιές του...καταριέται μεγαλόφωνα την ποταπή ζωή του, έτοιμος να δώσει και την ζωή του για να ξεπλύνει την ντροπή του. 

Ας δείξουμε σ΄όλους τι σημαίνει συντροφικότητα με ρώσικη ψυχή. Και αν ακόμα χρειαστεί να πεθάνουμε, θα πεθάνουν και αυτοί με τον ίδιο τρόπο. Κανένας. 

Δεν έχουν τα κότσια είναι στην φύση τους. 

Επίθεση!..."

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από τον "Ταράς Μπούλμπα" του Νικολάι Γκογκόλ. Υπήρχε στα παλιά τα χρόνια μεγαλείο ψυχής. Εδώ ο Γκογκόλ μας μιλάει για το μεγαλείο της ρωσικής ψυχής, παραδίπλα θα γραφτεί για το μεγαλείο ψυχής της Ανατολής και υπάρχει γραμμένο με αίμα το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής.

Ο κάθε λαός έχει την δίκη του ψυχή και με αυτήν πορεύεται στους αιώνες. Η ψυχή είναι αυτή που δίνει την δύναμη στους λαούς να επιβιώσουν. Μια εσωτερική δύναμη για να μην λιγοψυχήσεις στις μάχες, που θα χρειαστεί να δώσεις. 

Στις μέρες παρατηρείτε μια προσπάθεια για το μπαστάρδεμα των λαών. Πρέπει να χάσεις την ψυχή σου για να συμμετέχεις σε αυτό. Αυτοί που κραυγάζουν για μια ψυχή, για έναν παγκόσμιο λαό, είναι δολοφόνοι ψυχών και λαών. 

Συντελείτε μια λαοκτονία στις μέρες μας - θα πρέπει να πεθάνουν οι λαοί για να γεννηθεί ένας λαός υπερούσιος - πόση κακοψυχιά κρύβεται σε αυτήν την σκέψη; 

Μια παγκόσμια ψυχή θα κατευθύνεται πιο εύκολα, αφού δεν θα υπάρχει η διαφορετικότητα των ψυχών. 

Εάν, δεν έχει ο άνθρωπος από κάπου να κρατηθεί, εύκολα θα προσκυνά ψεύτικα είδωλα. 

Όσο πιο αδύναμη η ψυχή τόσο ρέπει προς τα σκοτάδια. Στο φως αντέχουν μόνο οι δυνατές ψυχές...

υ.γ. οι λαοί όμως έχουν μια δύναμη που έρχεται από πολύ πίσω. Μια δύναμη που θα συντρίψει όλους αυτούς, που πίστεψαν πως θα φτιάξουν τον έναν λαό, σκοτώνοντας τους υπόλοιπους...