"το συννεφάκι"

 

Μακάριοι οι περιδιαβαίνοντας την ζωή, καβάλα στο ροζ συννεφάκι τους. Μακάριοι αυτοί που πιστεύουν, πως πάνω σε αυτό το μικρό συννεφάκι κρύβεται η ζωή...

"Είσαι καλά, που θα τολμήσουμε ποτέ να κατεβούμε από το συννεφάκι μας;" Θα τους ακούσεις να λεν, σιγανά τα βράδια. 

Δεν έχει και πολύ σημασία γι αυτούς, εάν γεννήθηκαν εκεί ή απλά κάποιοι τους τοποθέτησαν. 

Έχοντας πιστέψει βαθιά μέσα τους, πως ολάκερη η ζωή τους είναι εκεί πάνω, έγιναν οι υπερασπιστές της αεριτζίδικης ζωής. 

Βρίσκεται και σε κίνηση ενίοτε το συννεφάκι τους και πιστεύουν οι καψεροί, πως είναι οι πολυταξιδεμένοι, τούτης της  γης. 

Θα πίστευαν ακόμα και στον αγριότερο  Θεό, θα λάτρευαν ακόμα και έναν αγγελικό διάβολο, αρκεί να τους εξασφάλιζε μια θέση εκεί. 

"Ο παράδεισος μπορεί να περιμένει" με αυτήν την ιδέα μεγαλώνουν και τα παιδιά τους - κάνουν τους χαζούς, αφού γνωρίζουν πως έτσι τα οδηγούν στην κόλαση. 

Δεν έχουν ακούσει πως την κόλαση την ζεις διαρκώς - αυτή δεν έχει μάθει να περιμένει...

Πιστεύουν αυτούς που θα τους πουν τα μεγαλύτερα ψέματα, αρκεί να είναι "ευκολοχώνευτα" στα αυτιά τους. 

Δεν τους νοιάζει που πάει ο κόσμος. Νοιάζονται μόνο για που τραβάει το συννεφάκι τους. Αλλά και αιώνια στάσιμο να μείνει, αυτοί βαφτίζουν την στασιμότητα, εύκολα μακαριότητα.

Κάνουν και μεγαλόσχημους σταυρούς, αλλά έχουν ξεχάσει που πιστεύουν - εάν είχαν ποτέ τους κάποια πίστη.

Αυτοί είναι η αιτία, που ακόμα και οι Θεοί, εγκατέλειψαν τα δημιουργήματα τους. Με πόνο ψυχής ο τελευταίος Θεός, έκλεισε τα μάτια του, για να μην τους βλέπει πια. Και για δες, μήτε ο διάβολος, τους διεκδικεί...

Σκοτώνουν οτιδήποτε τους θυμίζει πως το λουλούδι άνθρωπος, δεν ευδοκιμεί πάνω σε ροζ συννεφάκια. Έχουν αδύναμα πόδια πια, για να κατέβουν και να διαβούν κακοτράχαλους δρόμους. 

Αλλά μπορούν από κει πάνω εύκολα να πετροβολούν, όποιον επιχειρεί τέτοιες διαδρομές. "Η ευτυχία του κοπαδιού", ωθεί αυτόν τον πετροπόλεμο. 

Αυτοί που γαντζώνονται με νύχια και με δόντια εκεί πάνω, εύκολα βαφτίζονται ειδικοί προφήτες ενός ξεπεσμένου Θεού. 

Όλα είναι ξεπεσμός, μα κανείς ξεπεσμένος δεν το παραδέχεται. Πιστεύουν πως δηλητηριάζοντας την γη, μπορείς να βγάλεις τους καλύτερους καρπούς. 

Αυτοί οι δηλητηριαστές είναι και αυτοί, που χύνουν τα κροκοδείλια δάκρυα. Κανένα φυτό δεν ευδοκίμησε ποτέ πάνω στην γη, όταν ποτίστηκε με κροκοδείλια δάκρυα.

Υ.γ.1 οι εστιάσεις είναι βγαλμένες από παράκαιρες σκέψεις. Δεν υπάρχουν συννεφάκια, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει πτώση πια...

Υ.γ.2 καλές γιορτές, όσο υπάρχουν ακόμα. 

Υ.γ.3 τώρα, πάρε  το χαπάκι σου...