"η χοντρή πένα"

Βρε καημένε μου, έβαλες έναν ερημίτη να καταπλήξει τα πλήθη, μια σπηλιά κάπου στο πουθενά και περίμενες τι; Τι να πει ο ερημίτης σου; Και ποιος ακούει ερημίτες πια…

Χαμένος για μέρες στα βάθη της σπηλιάς, άλλοτε ξεμακραίνει για τις ψηλές κορυφές και άλλοτε μένει βουβός με βλέμμα απλανές να κοιτάζει μακριά τον ορίζοντα. Μάταια περιμένεις μια γραφή…

Τώρα θα γίνουν οι ζέστες η αίτια για να μουγκαθεί. Και εσύ θα περιμένεις κάτι να σου γράψει, κάτι να σου πει. Το Χάος θα ξεθώριασε, θα χαθεί, θα γίνει μια ανάμνηση θολή.

Φυτεύει λουλούδια και φτιάχνει σκέπαστρα για τον Ήλιο - θέλει να γράψει, αλλά δεν μπορεί και όταν μπορεί δεν θέλει. Δεν θα βρεις άκρη με δαύτον…

Βαλε εμένα στο γυαλί να καταπλήξουμε τα πλήθη. Θα αφουγκράζομαι το κοινό και θα γράφω για αυτά που το απασχολούν. Θα περιδιαβαίνω στην πολιτεία και θα σου φέρνω ειδήσεις, θα σχολιάζω με σκωπτικό τρόπο την επικαιρότητα.

Δεν θα χάσεις φτάνει να μου δώσεις στασίδι για να αράξω και πένα για να γράψω. Στο ξαναλέω αν επιμένεις σε αυτόν θα αραχνιάσει το Χάος. Η «χοντρή πένα» θα δώσει ζωντάνια στην σπηλιά, μην φοβάσαι είναι πολύ ψηλά για να σου έρθουν ανεπιθύμητοι επισκέπτες.

Αυτόν, άσε τον εκεί μέσα στα βάθη και όποτε έχει κάτι, ας το γράψει, αλλά στην χάση και στην φέξη γραφή, άκρη δεν θα βγει.

Και σε έναν θεότρελο κόσμο πάντα θα πιάνει μια παράξενη γραφή. Είναι πολύ καλός ο ερημίτης σου για να φωνάξει σε τέτοια κλειστά αυτιά…

Έχω πιασάρικα θέματα σου λέω – για αριστερούς με χοντρές κοιλίες και δεξιούς που αριστερίζουν, για επαναστάτες της φακής και πατριώτες της πορδής. Ένας κόσμος που καταρρέει, ένας κόσμος σε παράκρουση, αλλά και χωρίς ντροπή για τα χάλια του.

«Πεδίο δόξης λαμπρό να αναδείξεις αυτόν τον κόσμο» - μα ρε αδελφάκι μου να πιστεύεις στα αλήθεια, πως είχες τύχη σε αυτόν τον κόσμο με τους ερημίτες σου;

Ακόμα και τα ξέκωλα έχουν πιότερη πέραση ή μάλλον μόνο τα ξέκωλα έχουν πέραση. Γέμισε το διαδίκτυο με πρωταγωνίστριες του κώλου, καμιά σοβαρή είδηση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί κορμιά ημίγυμνα.

Τα Σόδομα και τα γόμαρα μοιάζουν του κατηχητικού μπροστά στα σημερινά αίσχη – άρτους, θεάματα και ξέκωλα θέλει ο περιούσιος λαός. Τον αφήνουν παγερά αδιάφορο η κριτική σκέψη και τα αγωνιώδη ερωτήματα.

Άσε με να τους βγάζω την γλώσσα και να τους κλείνω πονηρά το μάτι. Μια φαρσοκωμωδία παίζεται εκεί κάτω, ας γίνει το έναυσμα για την δημιουργία της χοντρής πένας…

η χοντρή πένα